NI ETA GU

Ni eta Gu, horra bizitza osoan gizakiak bizi duen dikotomia, batzuetan erosoa, besteetan gatazkatsua. Haurtzaroan eman zaion informazioarekin borroka egin beharko du gero, ahots propio bat aurkitu arte, begirada berriak, gogoeta iturri ezberdinak. Eta guztiaren lekuko erraldoia, itsasoa, haren inguruan umotu diren bizitzen kronikak poetari inspiratu dizkion presentzia infinitua, agortezina.

Barkamena eskatu behar dizuetmende guztietako arrantzaleei,itsasoaren garratzikezagutu gabeitsasoaz idazteraausartzen naizelako.

Zer jakingo du horrek!Hitzak josten soilik;ba ote dakiantxoa eta sardina bereizten?

Ni ere, zuek bezala,albarekin esnatzen naizeta ostantzarekin oheratzen.

Utz iezadazuezuen mahaian esertzen,zuekin kafe bat hartuzdiosala egitenegunsentiari.